Konu kısıtlamalar olsa gerek. Hayatını ve dolayısıyla kendini ne kadar kısıtladığınla ilişkili her şey.
Yumuşak olayım diyorsun mesela, köşeli olmayayım sivri olmayayım, daha yumuşak daha uyumlu olayım diyorsun. Kalıplarım olmasın, kuralların ardında kaybolmayayım diyorsun. Hem zaten kural kalıp dediğin nedir ki insan uydurması! Diyorsun… Tek bir doğru yok ki kuralı olsun! Diyorsun… Ve fakat hayata baktığında var olduğunu görüyorsun. Kurallar kalıplar her yerde, iliklerine kadar yerleşmiş nerdeyse.
Bir kuş kadar özgür olayım, açayım kanatlarımı uçayım istediğim yere diyorsun. Benden kime ne, kimden bana ne diyorsun, ben kendi hayatıma kendime bakayım, O da kendine kendi hayatına baksın diyorsun. Yargılamasın kimse beni, yaptıklarımı söylediklerimi sorgulamasın diyorsun. Ben ben olayım, izin versinler kendim olayım diyorsun. Diyorsun… ve fakat öyle bir histesin ki görmesen de çevrende bir sürü yargıcın olduğunu biliyorsun. Biliyorsun o görmediğin parmağın sana sallandığını…
Gökkuşağı olayım diyorsun hatta demeyi bırak, gökkuşağı olduğunu sanıyorsun. Yağmurlarda yıkanmışsın rengarenk parlamışsın. Öyle bir gökkuşağım ki ben siyahım da var beyazım da diyorsun, maviyim hem de yeşil diyorsun, biraz kırmızıyım az biraz sarı diyorsun, rengim ben renk diye haykırmak istiyorsun, rengim ben renklerin kardeşliğiyim diye haykırmak… diyorsun… ve fakat susuyorsun çünkü biliyorsun söyleyemediklerinsin aslında sen. Söylesen tüm çıplaklığı ile o renkleri, seni karanlıklara mahkum ederler… konuşamıyorsun… haklısın…
Ve hissedemediğin, layıkıyla yaşayamadığın bu dünyada mutlu olmanı bekliyorlar senden. Onları dinlersen eğer, o bahar hiç gelmeyecek oysa biliyorsun.
Hep seçimlerden bahsederiz ya, şimdi de bir seçim yapmalısın, ya bekledikleri kişi olacaksın ya da kendin. Kendin olmak sana özgürlüğünü getirir. Senden beklenileni layıkıyla ve tam da olması gerektiği gibi yaşadığında ise kendinden hep uzak kalırsın. Nasıl ayırt ederiz peki bunu, hem belki benden beklenilen benim istediğim ile uyuşuyordur, olamaz mı? Bunu ayırt etmenin en kolay yolu yine kendi iç sesini dinlemen olur, olduğun her ne ise için rahat huzurun yerinde keyfin tam ise odur doğru olan gerisi laf-ı güzaf
İşte bu yüzden sevgili dostum, yargıçlara kurallara kalıplara takılmayacaksın, görsen de görmeyecek, duysan da duymayacaksın. Sen kalbinin sana söylediğini dinleyeceksin, tüm seslere kendini kapatacak sadece ona açacaksın. Çünkü sen kendin olacaksın, olmalısın. Bunun için buradasın, kendine kendin olmak için izin vermelisin… Gerçek kendini tanımaya keşfetmeye izin vermelisin…
Sözün olsun kendine, şimdi şu an kendin olmaya…
