Peygamberdeveleri yayılıyor. Bu gelişme, iklim değişikliğinin pek çok “yabancı istilacı türün” yeni ülkelere ve habitatlara giriş yapmalarını teşvik edebildiğini gösteriyor. Bu türlerin, yerel bitki ve hayvanlara sunduğu rekabette, oldukça enteresan ve neredeyse işlevsel bir tehlike yatıyor.
Amatör entomolojistlere göre evcil hayvan olan peygamberdevesi, her ne kadar hayatta kalma süreleri kısıtlı olsa da oldukça popüler bir tercih. Deniz bağlantılarına göre, Akdeniz’e çok yakın ve Afrika’yla neredeyse bir bağlantısı bulunan, daha çok Avrupa bölgeleriyle ilişkisi olan, antik ticaret motiflerine sahip Portekiz’deki sömürgeciler için uygun bir duruma sahibiz.
Kaydedilmiş bin 390 istilacı türe rağmen, bu durumun sonucu olarak 2014’te Avrupa’ya giren ilk peygamberdevesi kayıt altına alındı. Ülkedeki Mantodea’da yapılan genel bir araştırmanın bölümü olarak iki adet tür bulundu. Bu iki tür de Miomantis türü ve her iki tür de eski Portekiz kolonilerinden en az birinde yaşayabiliyor. Miomantisler Doğu Akdeniz bölgesinde bulunurlar; ancak merak uyandıran bu gizem farklı bir şekilde de çözülebilir. Bu işin hilesi, peygamberdevelerinin Carcavelos ve Algarve bölgelerinde hayatlarına başlayıp ne kadar süreyle bölgede yaşadıklarını keşfetmekte yatıyor. Bu türlerden biri ise olağan herhangi bir zaman diliminde bölgenin en az 200 km uzağında özgün bir yayılıma sahip.
Bu iki tür, herhangi bir ekin ölçümü olmaması sebebiyle kendilerine özgü habitatlarında muhtemelen endemik bir tür olan Ameles spp ile karıştırılmış olması nedeniyle yaşamlarını devam ettirmektedirler. Miomantisler; iklim değişikliği etkisi olasılığına rağmen, egzotik bitkilerin bahçede veya diğer ev tabanlı edinimleri ile karşılaştıklarında sınırsız bir zaman diliminde varlıklarını koruyabiliyorlar. Bir diğer olasılık ise, Kuzey Amerika’da 1899 yılından bu yana Avrupalı Mantis religiosa türü kadar var olabileceğidir. Iris oratoria ise 1930’dan bu yana Kaliforniya’da gözükmemektedir.
Afrotropik kuşakta ise yedi adet Miomantis türü bulunmaktadır. Portekiz’de bulunan iki tür ise aşağıdaki gibi tanımlanmıştır. Miomantis coffra Mozambik de dahil olmak üzere Güney Afrika bölgesine özgü bir türdür. Bu türün dişisinin uçamadığı, yalnızca süzülebildiği düşünülüyor. Miomantis paykulli ise Nil vadisi ve Moritanyayı da kapsayarak Güney Afrika’da daha yaygın bir türdür. Bu türün geniş yayılımı göz önünde tutulursa, ekolojik olarak biçimlenebilir olduğu düşünülüyor.
Artık ilgi, her ülkede ve her durumda biyogüvenliğe yönlendirilmelidir.
Haber Kaynağı: EarthTimes
Çeviri: Sasun Bazaryan & Burak Avşar
Başlık Fotoğrafı: GardeningForResults
