Merhabalar ben Burçin, İstanbul’da yaşayan 31 yaşında, hayvan annesiyim. 3 senedir vegan besleniyorum ve öncesinde de vejetaryen besleniyordum. Ailemiz annem, babam ve ben hariç 36 kedi, 4 köpek, 1 tavşan, 2 guinea pig, 2 küçük papağan, 2 sıçan, 1 fare ve 1 iguanadan oluşuyor. Şaşırmakta haklısınız, oldukça kalabalığız.
Egzotik olan hayvanlarımız da dahil hepsi sokaktan, barınaktan, bakamayan insanlardan bize geldi. Tavşanımızı bir petshopta ufacık bir kafeste aç susuz görmüştüm mesela. Konuşup tartışma çıkarttığım için elime tutuşturmuşlardı, “madem öyleyse siz bakın” diye. İguanamızı hastalandığı için veterinere terk etmişlerdi önceki sahipleri. Hiçbirini sırf hayvan seviyoruz veya hobi olsun diye eve almadık.
Kedilerimizin hepsi fiv virüsü (kedi aidsi olarak geçer) taşıyor. Ömür boyu taşıyacakları bir virüs bu. İyi bakılıp bağışıklıklarının güçlü tutulması gerekiyor. Evime ilk getirdiğim kediler, annesiz kalmış yavrular ve görme engellilerdi. Henüz bu hastalıklarla ilgili bilgi sahibi değilken bir yavru aldık veterinerden. Yanlış bilgilendirilme sonucu 13 kedim de bu virüsü kaptı. Sonrasında aynı hastalıktan muzdarip kedileri aldık. Yıllar içerisinde çok kötü şartlarda bulup kurtaramadığımız pek çok kedi oldu. Yavruların çoğuna yuvalandırmak için ilan açtık fakat hasta hayvan almak isteyen pek çıkmadı.
2,5 yıl kadar önce çalışmayı bırakmak durumunda kaldım. Bakımları çok fazla vaktimi aldığı için yetişemiyordum. Geçen seneye kadar da gerek veteriner, gerekse diğer tüm masrafları ile yardım almadan başa çıkabiliyorduk. Fakat tam bir yıl önce büyük sıkıntılar yaşadık ve emekli olan ailemin desteği yetersiz olmaya, elimizdeki avucumuzdaki tükenmeye başladı. 1 yılda veteriner borcumuz 20 bin liraya dayandı. Mevcut kedilerim sık sık veterinere gidip geldiği gibi pek çok bizimle yaşamayan kedinin de tedavisini üstlendik.
Bu yıllar içerisinde birçok kötü yoruma maruz kaldık. Biz ve bizim gibi diğer insanların bu kadar sıkıntı yaşamasını ve böylesine ağır sorumlulukların altına girmesinin sebebi, maalesef ki diğer insanların umursamazlığı. Ruh sağlığımın bozukluğuyla ve hayvanları eve doldurarak kötülük yapmakla itham edildim. Hayatında bir barınağın kapısından girmemiş, şartlarını görmemiş, sokaktaki hayvanın 24 saatini nasıl geçirdiğine tanık olmamış insanlar benim evimdeki şartlarımı sorguluyor, hiç fikirleri olmadığı halde yorum yapıyor, benim akıl sağlığımı eleştiriyorlardı. Oysa evimizin kapısı, ziyaret etmek isteyen herkese açık…
Başkalarının bakmadığı, görmediği, terk ettiği tüm bu hayvanlar için çok fazla fedakarlık yapan insanlara destek olun. Biz hayatlarımızdan kendimiz için değil, hayvanlar için, sizin, hepimizin için vazgeçtik. Onlara adım atacak yer bırakmadığımız dünyada, beslenmelerinden, hastalıklarından biz sorumluyuz. Desteğe ihtiyacımız var. Destek olmak isterseniz aşağıdaki iletişim adreslerinden ulaşabilirsiniz. Sevgiler, selamlar…
İletişim
Instagram: burchinella