Radiohead, Stevie Wonder, David Bowie şarkıları neye benziyor?

Renkli işitim, dünya nüfusunun yüzde 2 ile yüzde 4’ü arasında görülen çok enteresan bir durum. Böyle bir durumda bir duyunun dürtüsü (tatma, konuşma) başka bir duyunun çatısı altında (işitme, konuşma) işleniyor. Bu durumdaki kişi; “Bu spagettinin çok gürültülü bir tadı var” veya “O şarkı mor” gibi cümleler kurabiliyor.

Hatlar arasında ufak bir kesişme yaşanması; kişide zararsız fakat uyarıcı bir etki bırakıyor. Renkli işitime sahip tanınan kişiler arasında Nikola Tesla, David Hockney, Vladimir Nabokov, Duke Ellington ve Wassily Kandinsky gibi isimler var. Nabokov’un tüm mektupların belirli bir rengi olduğunu hissetmesi zaten meşhurdu; bu hissiyatın kaynağı da renkli işitimin dışavurumu olarak adlandırılabilir.

Erin Kelly, İlginç Olan Her Şey’de Amerika’nın Missouri kentinden Melissa McCracken adlı sanatçının “Şarkı Portreleri”ni yayınladı. Kelly şöyle belirtiyor:

“McCracken’in her bir tablosu belli bir şarkıyı esas alıyor ve sanatçı, şarkıların notalarını, tempolarını ve akor dizisini; dokular, renk tonları ve şekiller doğrultusunda birleştiriyor. Bu eserleri takdir etmek için kişinin söz konusu durumun oluşturduğu nörolojik destekleyici unsurları anlamasına gerek yok, fakat soyut sanata ilgi duyanlar bu parçalardan gerçek anlamda zevk alacaklardır.”

Etta James, “At Last,” At Last!