Müzik dünyasının en tanınan trans bireylerinden Antony Hegarty yeni adıyla Anohni, yeni albümünde o benzersiz ulvi sesini bu kez hüzünlerini aktarmak için değil, dünyada olan bitene karşı öfkesini ve isyanını dillendirmek için kullanıyor. Anohni, “derinlikli bir politik albüm nasıl yapılır”ın adeta dersini veriyor.
Anohni’yi ilk olarak Antony and the Johnsons grubuyla tanıdık. Yoğun ve derinlikli müziklerinin ayırt edici yönlerinden biri de vokalleri idi. Grubun vokalinde o günkü ismiyle Antony Heagarty yer alıyordu. Öyle bir sesti ki onunki, dinleyeni hüzünlerden hüzünlere sevk ediyordu. Onun sesinden yeni şarkılar dinlemeyeli ise uzun zaman olmuştu, tam 6 yıl. Grubuyla en son olarak 2010 yılında bir albüm çıkaran Anohni, bundan sonra ise yoluna ayrı devam etmişti.
Günümüzde müzik dünyasının en önde gelen ve en tanınan trans bireylerinden biri Anohni. Bunun üstünden prim yapmaya çalışmadan ama bu kimliğini de özgürce yaşayarak ve sonuna kadar savunarak bugünlere gelen Anohni, bir yandan belki de bu kimliğin ona getirdiği zorlukların yol açtığı hüzünü hep dizelerine, şarkılarına yansıttı. Cinsel kimlik arayışına dair gelgitller, LGBTi bireylerin hak arayış mücadelesi, Anohni’nin müziğini ve sanatını belirleyen ve zenginleştiren öğelerdendi.
Anohni, Antony and the Jonhsons’ın vokalisti olarak grupla birlikte yayınladığı son albümü Swanlights’tan altı yıl sonra yeni albümü “Hopelessness” ile tekrar müzik sahnesine güçlü bir şekilde döndü. Anohni yeni albümünde ise hem müziğini biraz daha elektronik bir tabana oturturken, özellikle şarkılarda değindiği konularla da farklı bir politik alana geçiş yapıyor.
Drone, küresel ısınma, idam cezası ve Obama
Daha önce hüzünlü, kederli haliyle bildiğimiz Anohni, bu kez oldukça agresif bir tarzla karşımızda. Hem sesine yansıyan tonla, hem müzikal tınısıyla. Ve Anohni, hiç olmadığı kadar politik, dünyanın sorunlarına, bunların çözülemeyişine, belli güçlerin engel oluşuna öfkeli.
Albümün açılış şarkısı “Drone Bomb Me” ismiyle zaten hemen albümün geri kalanı için bir fikir veriyor. Bu şarkı askeri drone’lar tarafından öldürülen bir Afgan çocuğundan bahsediyor.
İkinci şarkı ve albümden çıkan ilk single “4 Degrees“ ise küresel ısınmayı konu ediyor. Şarkının ismi “4 Degrees“ (4 Derece) küresel sıcaklık artışına dikkat çekiyor. 4 derece ise, Avustralyalı bilim insanlarının 2100 yılında dünyadaki sıcaklık artışının 4 dereceyi bulabileceğini bildirmesi kaynaklı. Anohni, şarkıda şöyle diyor:
Köpeklerin su için ağladığını duymak istiyorum
Balıkların denizlerde tepetaklak olmalarını görmek istiyorum
Ve o lemurların ve tüm küçük canlıların
yanışlarını görmek istiyorum.
Sadece 4 derece
Gergedanların ve bütün o büyük memelilerin
arazilerde sürünerek ağladığını görmek istiyorum
Hayvanların ağaçlarda öldüğünü görmek istiyorum
Haydi gidelim
Sadece 4 derece!
Manifesto tadında olmayan bir politik albüm
“Watch Me” isminden de tahmin edilebileceği gibi gözetim toplumunu, devletin oluşturduğu Big Brother’vari dünyayı eleştiriyor. “Execution” şarkısında bu sefer hedef tahtasında idam cezasını halen uygulayan Amerika Birleşik Devletleri var. Ülkemizde idamın geri getirilmesi konuşurken bu şarkıyı dinlemek ironik. Albümün ismiyle en merak uyandıran şarkısı ise “Obama”. Bu şarkı Barack Obama’nın başkan seçildiği dönemde oluşturduğu heyecan sonrası yaşattığı hayal kırıklığını dizelerine taşıyor. “Crisis” şarkısı ise yine ABD odaklı, özellikle Guantanamo’daki işkencelerin, demokrasi götürmek adına işgal edilen ülkelerin de anlatıldığı bir şarkı.
Bu albümün başarısı ise bunca politik bir içeriği sloganvari sözlere kaçmadan, derinlikli bir dille, yer yer şiirsellikle iç içe anlatması, aktarması. Anohni, bir manifesto veya bir bildiri yayınlamış değil bu albümle, tam tersine kendisinin de dert bildiği dünya dertlerine, kendi bildiği ve olduğu gibi incelikle ve yerinde göndermelerle muhalefet ediyor.
Anohni bu albümde bu sefer çok daha elektronik bir altyapı ile müziğini icra ediyor. Bunda prodüktörler Hudson Mohawke ve Oneohtrix Point Never’ın payı da büyük, zira bu iki isim elektronik müziği tanınan prodüktörleri.
Yılın en iyi ve en politik albümlerinden biri Anohni’ninki. Kaçırmayın.
