Emzirme yeni annelere doktorlar tarafından tavsiye edilir. Lakin bizim kültürümüz tarafından kabullenilmiş bir kavram değil. Kamusal alanda uzaklaştırılan emziren kadınlara rahatsızlık verilerek, örtünmeleri söylenir; sanki kirli ve utanılacak bir şey yapıyorlarmış gibi…
Bu rahatsız edilme korkusu, biyolojik yolla çocuklarını beslemeyi ümit eden kadınlar için tahammül edilemez bir durum yaratıyor.
Kadınların davranışlarına ve vücutlarına sınırsız engel koyan, kadın düşmanı bir kültürde yaşıyoruz. İnsanlar, kadınların toplum içinde emzirmesinden rahatsız çünkü aslında kadınların varlığından rahatsız.
Toplumun emzirmeyle ilgili tutumunu değiştirmek, bütün kadınlar için güç dengesizliğini de değiştirecektir.
Farklı geçmişe, bakış açılarına ve deneyimlere sahip kadınlar Women in the Wild hareketinin düzenlediği bu çekime katılarak bir şeyler anlatmaya çalışıyorlar. Bazıları emzirme hedefine ulaşmak için birçok zorluğu atlatmış ve bazıları için de emzirme neredeyse kusursuz bir deneyim olmuş. Hepsi emziren bir annenin güzelliğini ve gücünü kutlamak için hikâyelerini paylaşmada hevesli. Kendi güçlerini ve güzelliklerini kutlamak için… Dünyada kadınlarla bir durmak ve deneyimlerinin başkaları tarafından görülmesi için… Güçlerini geri almak için…
Cheylah
Kendimi bildim bileli emzirmek istedim. Üç çocuğumla birlikte toplam 27 ay (devam ediyor) emzirdim. İlk başladığımda eğitimsizdim ve 5,5 aydan sonra mamaya geçtim. Onun için yeterince süt üretemiyordum ve ona yetemediğim için yıkılmıştım. İkinci oğlum 25 hafta 4 günlükken doğdu. Benim sütüme mi alerjisi vardı yoksa ilerleyen bir nekrotize enterokolitisinin olup olmadığını anlamaya çalışmak stresli ve inişli çıkışlı bir savaştı. Süt sağmayı bırakmam ve tekrar başlamam söylendi. En sonunda pompaya mahkûm olmayı reddettim ve 2,5 ay pompa kullandıktan sonra araştırma yapıp onu memeye alıştırmak için çok fazla zaman harcayıp minik yavrumu 15 aylık olana kadar emzirdim. Aralık 2014’te üçüncü bebeğim sezaryenle doğdu ve olabildiğince çabuk onunla ten tene olmak ve onu göğsüme yatırmak istedim. O da istedi ve böylece emzirme serüvenimiz başladı. Neredeyse yedi aylık oldu bile!
Tracy
Benim emzirme çabam büyük ihtimalle çoğu kişininkinden farklı. Kızım 5 aylıkken bana yumuşak doku kanseri teşhisi koyuldu (göğüs bölgemde), sonuç olarak emzirmeyi bırakmam gerekti. Tedavim boyunca bebeğimi tekrar emzirme umuduyla süt sağıp atmaya devam ettim. Bazı zamanlar çok zor oldu ve bırakmayı düşündüm ama bu benim için çok önemli olduğu için elimden geldiğince dayandım. Şimdi 1 yıl oldu ve kızım Hannah meme emmekte hiçbir sorun yaşamıyor. Ancak hâlâ bazı zorluklarla yüzleşmem gerekebiliyor. Ameliyattan dolayı vücut şeklim ve yara izlerimle uğraşıyorum. Vücudumda lenf ödemi oluştuğu için ve emzirirken göğüs bölgemdeki şişlik yüzünden zor zamanlar geçirdim ve toplum içinde emzirmek bana çok zor geldi.
Brittany
Vücudum hastalıklı olabilir ama aynı zamanda iki müthiş insanı da büyütebildi. Eskiden sezaryen izimi gördüğümde üzgünlükle bakardım, ama artık ona baktığımda ne kadar güçlü olduğumu hatırlıyorum. Fotoğrafa baktığımda başımızdan geçen her şeyi hatırlıyorum ve şükrediyorum. İkinci oğlum zamanında ve sağlıklı doğduğu için şükrediyorum. Vücudum son 5,5 yılda süt ürettiği için şükrediyorum. Bazı insanların çocuklarımı haddinden uzun emzirdiğimi düşünebileceğini biliyorum. Ama bana inanın günler uzundu ama yıllar su gibi akıp geçti. Onları emzirdiğim ve kendi kendilerine sütten kesilmelerini beklediğim bir saniye için bile pişman değilim. Onlara bu değerli hediye verebildiğim için şükrediyorum. Günler uzun ama yıllar çok kısa.
Melanie
Çocuğuma 9 Mayıs 2011’de kavuştum. Ona kavuşmak 27 yıl 2 ay 1 günümü aldı ama arkadaşım Joey gibi ben de biliyordum ki anne olduğum gün sonunda kim olduğumu keşfettiğim gündü. Her şey hayal ettiğim gibi hatta daha fazlası. Bebek sahibi olmak; hayatı büyülü, mistik ve muazzam bir şey haline getiriyor. Uzun zamandır aradığım her şeyi de…
Melissa
Bugün sahilde tamamen yabancı insanlar varken emzirdim ve bir anne olarak daha önce hiç bu kadar güzel ya da güçlü hissetmemiştim. Güneş, oğlumu kendi vücudumdan emin emzirirken yükseldi ve aramızdaki bağı değiştirdi. Emzirirken ona bakıp, dalgalar arkama vurduğunda gülümsemek, o anın ne kadar önemli olduğunu hissettirdi. Onlara baktığınızda size gülümseyerek bakmaları sonra kıkırdamaya başlamaları… İşte o an üzerine titrediğimiz, çok çabuk bitip giden bir an. Karşılıksız sevgi…
Amanda
Bu bizim özel zamanımız. Çok zahmetli bir işte çalışıyorum ve Kendall ile ilgili bana verdikleri sürekli destekten dolayı hem kocama hem de aileme sonsuz minnet borçluyum. Onunla benim dünyadaki en şanslı kızlar olduğumuz konusunda eminim. Tartışmasız sağlıksal yararlarının yanında benimle kızım arasında güzel ve inanılmaz bir bağ yarattı. Annesi olduğumu ve sütümün onun olduğunu biliyor. Onu emzirirken beraber geçirdiğimiz her an benim için çok değerli. Parmaklarımı tutması, gözünün ucuyla bana bakması, doyduğunda memnun olup ağzını şapırdatması, tenini kendi tenimde hissetmek… Bu anlar ömrümün sonuna kadar hatırlamak istediğim anlar. Bir gün artık bana ihtiyacı kalmadığını hissedebilirim. Ama bunlar bizim özel zamanlarımızdı ve bana ihtiyacı vardı.
LeAnn
Oğlumla kızımı toplam 2,5 yıl emzirdim. Emzirmeyi hep çok istemiştim ancak ara sıra yakın çevrem dışında bunu eyleme dökememiştim. Nadiren toplum içinde emziriyorum çünkü diğer insanları rahatsız etmek beni rahatsız ediyor. İnsanların içinde emzirmeme konusunda aşırıya gitmiştim ve dışarı çıkacağım zaman bile dışarıda emzirmek zorunda kalmamak için plan yapıyordum. Aslında aldığım kararlardan pişman değilim ama emzirmeyi normal hale getirmek için hiçbir şey yapmamıştım. Bu yüzden kendimi 15 aylık bebeğimi üstümde sadece iç çamaşırlarımla toplum içinde emzirirken bulmak benim için çok önemliydi.
Tiff
Hem siyahi hem de işitme engelli bir anne olarak her iki farklı toplulukta da destek göstermem çok önemli. İlk anne olduğumda çocuklarımı istedikleri kadar emzireceğimi biliyordum. Kızım ilk doğduğunda, onu göğsüme koyduklarında arzuladığım o güçlü bağı hemen hissettim. Şu anda 21 aylık çocuğumu emziriyorum (ve o bırakmaya karar verene kadar da devam edeceğiz) ve bu dünyadaki en güzel şey diyebilirim. Bana bakışı, üzgünlüğü, çabası, mutsuzluğu ve günün sonunda o dünyayla ilgili bir şeyler öğrenmeye çalışırken günü emzirmeyle kapatıyoruz ve kesinlikle buna değer. Herkesin benim sahip olduğum şansa sahip olup deneyimlemesini istediğim şey de bu.
Tiffany
Tabii ki hâlâ vücudumla ilgili olumsuz düşüncelerim var. Tabii ki kendimi diğerleriyle kıyaslıyorum, gereken şeyleri yiyorum, gereksiz yere kendime yasaklar koyuyorum, bazen çok azını bazen de çok fazlasını yapıyorum. Tabii ki aynaya bakıp canlı genç göğüslerin, düz bir göbeğin, pürüzsüz bir cildin hayalini kuruyorum. Ama sonra vücutlarına nasıl bakıp vücutları hakkında ne düşüneceklerini benden öğrenecek üç küçük kızım olduğunu hatırlıyorum ve benim işim de beni onlara kavuşturan vücuda olan içten minnetimi göstermek. Onlara vücutlarına nasıl olumlu yaklaşacaklarını göstermek bunu gerçek hale getiriyor zaten.
Theresea
Utangaçlığımı paylaşabileceğim bir anne grubu olması çok değerli bir şey ve kabuğumdan sıyrılıp emzirme gibi bir hediyeyi gururla kucaklamaktan gurur duymamı sağladı. Birlikte geçirdiğimiz bu vakit vücudumu ve doğumdan kaynaklanan savaş yaralarımı sevmemi sağladı. Kusurlarımı ve bu anakucağını gururla taşıyorum çünkü onlar bana Clayton ve Carter adında iki hediye verdiler.
Larisa
9 yaşındaki oğlumu emzirirken sosyal medya bu kadar gelişmemişti ve toplum içinde emzirmenin geniş çapta kabul görmediğini bile bilmiyordum. Annem beni emzirmişti ve ben de kendi çocuğumu emzirecektim, haliyle normal olanın bu olduğunu düşünerek büyüdüm. Emzirmek özellikle başta çok da kolay değildi ama bana müthiş destek olan bir kocam, annem ve başarıya ulaşmamızı sağlayan harika arkadaşlarım vardı. İki çocuğu toplam 5 yıl emzirip hiçbir olumsuz yorumla karşılaşmadığım için inanılmaz şanslıyım.
Elizabeth
5 yıllık kısırlıktan, başarılı bir tüp bebek operasyonu ve acil bir sezaryenden sonra iki güzel oğlumuz oldu. Vücudum eskisi gibi değil. Göğüslerim artık çocuklarımı besliyor, karnım daha önce hiç olmadığı birkaç ize sahip ve çocuklarımın 34 hafta 2 günlüklerken çıkarıldıkları yerde her zaman bir yara izim olacak. Bazı kocalar bunu kötü bir değişim olarak görürken benim kocam bu duruma kucak açtı. Bazı kadınlar yeni vücutlarından dolayı cesaretlerini kaybederken ben kendimde güç buldum. Women in the wild hareketi kesinlikle toplumun bu kadar normal olmasına rağmen günümüzde tabu olan bir şeye gözlerini açmak için ihtiyacı olan şey. Bizler de bunun bir parçası olduğumuz için çok mutluyuz.
Manna
Kızım bu ocak ayında hayatıma girdi. Sanki tanrının beni mükemmel derecede kusurlu yarattığını sonunda anlamış ve çaresiz bir şekilde kızımın da bunu bilmesini istiyordum. Göbeğim şimdi gergin ve damarlı, göğüslerim sütle dolu, saçlarım da onun minik ellerinin beni öpmek için saçlarımı çekmesinden dolayı yıpranmış durumda. Hiçbir zaman şu an onun annesi olarak hissettiğim gibi güzel ve kendinden emin hissetmemiştim.
Kaynak: Bored Panda
