Korku

-

Gözlerindeki korku o kadar büyüktü ki, kendinden kendi cüssesinden çok daha büyük hissi verecek kadar. Belki kendinin o halini görseydi aynada, baksaydı kendine ve kendini aşan korkusuna ve ne yaptığını görseydi kendine, vazgeçebilirdi böylesine korkmaktan… Geçmedi korkusundan…

Hatta farkında olmasa da korkusuna sıkı sıkıya sarılmış ve ondan ayrılmak istemiyor gibiydi, “korkma” sesine “korkmuyorum ben, ne korkması” diye karşılık vermesi açıklar gibiydi… Zaten korkunun reddedildiği “yooo korkmuyorum ben” denildiği çoğu anda, o korkuya sıkı sıkıya bağlanılıyor aslında.

Korku sadece bir his değil; geldi, korktum ve geçti diye çalışmıyor. Duygu bedeninde fırtınalar kopardığı gibi fizik bedeninde gözlemleniyor korku. Sen mesela kimsenin fark etmediğini sanıyorsun ama dikkatli bir göz açılan kocaman gözleri ve gözbebeklerini, büzüşen ağzını, gerilen yüz hatlarını sıklaşan nefesini görebilir… Ovuşturduğun terli ellerini, çarpan kalbinin sesini sen daha fazla korkuna sahip çıkma ona yapışıp kalma diye görmezden gelebilir belki.

Bugünün modern insanının, mağara dönemi kadar olmasa da hala somut sayılabilecek korkuları var, karşılaşma olasılığı düşük de olsa yaban hayvan korkusu gibi, düşmek korkusu veya örümcek korkusu, yükseklik korkusu gibi. Ancak artık modern insanın korkuları daha çok zihinsel yani kendi yarattığı korkular; gelecek korkusu, “kim ne dedi/diyecek” korkusu, aşk korkusu, yeterince iyi olamama-yargılanma korkusu, başarısız olma korkusu, sevilmeme korkusu gibi…

Aslında korku çok da öcü değil, o kadar korkmayın korkudan diyor psikoloji, doğamızda olan ve son derece insani bir duygu diyor. Bizi hayatta tutan tehlikelere karşı uyanık olmamızı sağlayan yanımız imiş korku. Bu haldeyken sorun yok ancak besleyip büyütüldüğünde ve hayatta yol almamızı zorlaştırdığında, kişiyi eylemsiz hareketsiz bıraktığında, adım atmayı durdurduğunda sıkıntı başlıyor. Ve bu aşamada en güzel soru “ben neden korkuyorum” olmalıdır. Çünkü bazen o kadar büyütüyoruz ki korkuyu, neden korktuğumuzu unutup korkunun kendisinden korkar hale geliyoruz çoğu kez.

Korkunun edinilmiş bir deneyim sonucu mu oluştuğu yoksa öğrenilmiş bir korku mu olduğu da önemli. Kendi korkularınıza baktığınızda çoğunun öğrenilmiş korkular olduğunu görebilirsiniz, bir metrelik denize yılda üç kez giren birinin ölesiye köpek balığından korkması gibi… E burada da şunu sormakta fayda var “başkasının korkusunu niye taşıyorum, bu korku bana ait mi?”.

Korkular hep var ve sanırım hep olacak, öyleyse “ben bununla nasıl yaşarım, hayatıma müdahale etmesine izin vermeden, beni durduracak hale getirmesine izin vermeden yaşayabilmem için ne yapabilirim, korkularımdan özgürleşmem için, iyileşmem için ne yapabilirim” soruları, iyileşmedeki en önemli ve ilk sorular olabilir. Çünkü yok saymak, yokmuş gibi davranmak, yaşamak kendini kandırmaktan başka bir şey olmayacak. E zaten korkuyla tanışmış bünye bir de inkar ile sarıp sarmalanırsa şifalanmak iyileşmek çok daha zor olacaktır değil mi? Yaşam, sürekli korkacağımız bir şeyleri karşımıza çıkartabilir, çok olası bu, hayatta kalmanın en temel duygularından biri ise korku ve eğer korkudan hep kaçarsak, hayat boyu kaçmak zorunda kalacağımız anlamına da gelebilir. E bunun da bize ve yaşamımıza eşlik edenlere hiçbir faydası olmayacaktır zira bu hali taşıyan bizlerin daha kaygılı, daha huzursuz, endişeli olması kuvvetle muhtemeldir.

Öyle ise ilk adım, yüzleşmek. Çok basit bir soru ile başlıyor yüzleşmek ben neden korkuyorum, ne olmasından korkuyorum gibi…

Korkunun kendisine odaklandığımızda, korkunun kendisini büyütürüz. Oysa onu gözlemlersek, sorular sorarak anlamaya çalışır kendi cevaplarımızı bulursak, bizi ne konuda uyardığını anlamaya odaklanabiliriz, bu da korkumuzu azaltır ve dikkatimizin çekilmesi istenen noktaya odağımızı toplayabilir.

Korku sevginin olmadığı yerde çıkıyor ortaya, bir anlamda sevgisizlik hali veya sevginin yokluk hali de diyebiliriz korku için… Öyleyse yokluğunu hissettiğimiz her duygu ve durumu çokluğu ile dengelemeliyiz. Gelecek korkusunun gelecek sevgisiyle, yaşlanma korkusunun bilgelik sevgisiyle, başarısızlık korkusunun denemeye devam ederek, ilişkilerle ilgili korkuların kendimize olan sevgimiz ve güvenimizle dengeye gelmesi gibi. Mesela Tony Robbins, eğer önemli kararlar alamıyorsak bunun en temel sebebi; “Dener ve başaramazsam yetersiz olurum ve kimse beni sevmez” korkusudur diyor… Sence bunca insan yapması gerekeni bildiği halde neden duruyor? Belki sen de durdun, duruyorsun?

Velhasıl korku, gözümüze perde çekmeye başlamış, ayağımıza bağ olmaya başlamışsa artık o korku bizi hayatta ve güvende tutan değil bizi biz yapmaktan alıkoyan yegane duygu olur. Faydası yoktur, iyileşmelidir. Bizlerin farkında olsak da olmasak da yaşamımızdaki en yüksek gayesi, en iyi halimizi en üstün potansiyelimizi ortaya çıkarmaktır. Ve yaşamı durduran her bir korku o muhteşem potansiyeli yaşamamıza engel olur. 

Öyle ise korkudan korkmaya veda etme zamanı gelmedi mi?

\n

G\u00f6zlerindeki korku o kadar b\u00fcy\u00fckt\u00fc ki, kendinden kendi c\u00fcssesinden \u00e7ok daha b\u00fcy\u00fck hissi verecek kadar. Belki kendinin o halini g\u00f6rseydi aynada, baksayd\u0131 kendine ve kendini a\u015fan korkusuna ve ne yapt\u0131\u011f\u0131n\u0131 g\u00f6rseydi kendine, vazge\u00e7ebilirdi b\u00f6ylesine korkmaktan... Ge\u00e7medi korkusundan... <\/p>\n\n\n\n

Hatta fark\u0131nda olmasa da korkusuna s\u0131k\u0131 s\u0131k\u0131ya sar\u0131lm\u0131\u015f ve ondan ayr\u0131lmak istemiyor gibiydi, \u201ckorkma\u201d sesine \u201ckorkmuyorum ben, ne korkmas\u0131\u201d diye kar\u015f\u0131l\u0131k vermesi a\u00e7\u0131klar gibiydi... Zaten korkunun reddedildi\u011fi \u201cyooo korkmuyorum ben\u201d denildi\u011fi \u00e7o\u011fu anda, o korkuya s\u0131k\u0131 s\u0131k\u0131ya ba\u011flan\u0131l\u0131yor asl\u0131nda.<\/p>\n\n\n\n

Korku sadece bir his de\u011fil; geldi, korktum ve ge\u00e7ti diye \u00e7al\u0131\u015fm\u0131yor. Duygu bedeninde f\u0131rt\u0131nalar kopard\u0131\u011f\u0131 gibi fizik bedeninde g\u00f6zlemleniyor korku. Sen mesela kimsenin fark etmedi\u011fini san\u0131yorsun ama dikkatli bir g\u00f6z a\u00e7\u0131lan kocaman g\u00f6zleri ve g\u00f6zbebeklerini, b\u00fcz\u00fc\u015fen a\u011fz\u0131n\u0131, gerilen y\u00fcz hatlar\u0131n\u0131 s\u0131kla\u015fan nefesini g\u00f6rebilir... Ovu\u015fturdu\u011fun terli ellerini, \u00e7arpan kalbinin sesini sen daha fazla korkuna sahip \u00e7\u0131kma ona yap\u0131\u015f\u0131p kalma diye g\u00f6rmezden gelebilir belki. <\/p>\n\n\n\n

Bug\u00fcn\u00fcn modern insan\u0131n\u0131n, ma\u011fara d\u00f6nemi kadar olmasa da hala somut say\u0131labilecek korkular\u0131 var, kar\u015f\u0131la\u015fma olas\u0131l\u0131\u011f\u0131 d\u00fc\u015f\u00fck de olsa yaban hayvan korkusu gibi, d\u00fc\u015fmek korkusu veya \u00f6r\u00fcmcek korkusu, y\u00fckseklik korkusu gibi. Ancak art\u0131k modern insan\u0131n korkular\u0131 daha \u00e7ok zihinsel yani kendi yaratt\u0131\u011f\u0131 korkular; gelecek korkusu, \u201ckim ne dedi\/diyecek\u201d korkusu, a\u015fk korkusu, yeterince iyi olamama-yarg\u0131lanma korkusu, ba\u015far\u0131s\u0131z olma korkusu, sevilmeme korkusu gibi\u2026<\/p>\n\n\n\n

Asl\u0131nda korku \u00e7ok da \u00f6c\u00fc de\u011fil, o kadar korkmay\u0131n korkudan diyor psikoloji, do\u011fam\u0131zda olan ve son derece insani bir duygu diyor. Bizi hayatta tutan tehlikelere kar\u015f\u0131 uyan\u0131k olmam\u0131z\u0131 sa\u011flayan yan\u0131m\u0131z imi\u015f korku. Bu haldeyken sorun yok ancak besleyip b\u00fcy\u00fct\u00fcld\u00fc\u011f\u00fcnde ve hayatta yol almam\u0131z\u0131 zorla\u015ft\u0131rd\u0131\u011f\u0131nda, ki\u015fiyi eylemsiz hareketsiz b\u0131rakt\u0131\u011f\u0131nda, ad\u0131m atmay\u0131 durdurdu\u011funda s\u0131k\u0131nt\u0131 ba\u015fl\u0131yor. Ve bu a\u015famada en g\u00fczel soru \u201cben neden korkuyorum\u201d olmal\u0131d\u0131r. \u00c7\u00fcnk\u00fc bazen o kadar b\u00fcy\u00fct\u00fcyoruz ki korkuyu, neden korktu\u011fumuzu unutup korkunun kendisinden korkar hale geliyoruz \u00e7o\u011fu kez.<\/p>\n\n\n\n

Korkunun edinilmi\u015f bir deneyim sonucu mu olu\u015ftu\u011fu yoksa \u00f6\u011frenilmi\u015f bir korku mu oldu\u011fu da \u00f6nemli. Kendi korkular\u0131n\u0131za bakt\u0131\u011f\u0131n\u0131zda \u00e7o\u011funun \u00f6\u011frenilmi\u015f korkular oldu\u011funu g\u00f6rebilirsiniz, bir metrelik denize y\u0131lda \u00fc\u00e7 kez giren birinin \u00f6lesiye k\u00f6pek bal\u0131\u011f\u0131ndan korkmas\u0131 gibi... E burada da \u015funu sormakta fayda var \u201cba\u015fkas\u0131n\u0131n korkusunu niye ta\u015f\u0131yorum, bu korku bana ait mi?\u201d. <\/p>\n\n\n\n

Korkular hep var ve san\u0131r\u0131m hep olacak, \u00f6yleyse \u201cben bununla nas\u0131l ya\u015far\u0131m, hayat\u0131ma m\u00fcdahale etmesine izin vermeden, beni durduracak hale getirmesine izin vermeden ya\u015fayabilmem i\u00e7in ne yapabilirim, korkular\u0131mdan \u00f6zg\u00fcrle\u015fmem i\u00e7in, iyile\u015fmem i\u00e7in ne yapabilirim\u201d sorular\u0131, iyile\u015fmedeki en \u00f6nemli ve ilk sorular olabilir. \u00c7\u00fcnk\u00fc yok saymak, yokmu\u015f gibi davranmak, ya\u015famak kendini kand\u0131rmaktan ba\u015fka bir \u015fey olmayacak. E zaten korkuyla tan\u0131\u015fm\u0131\u015f b\u00fcnye bir de inkar ile sar\u0131p sarmalan\u0131rsa \u015fifalanmak iyile\u015fmek \u00e7ok daha zor olacakt\u0131r de\u011fil mi? Ya\u015fam, s\u00fcrekli korkaca\u011f\u0131m\u0131z bir \u015feyleri kar\u015f\u0131m\u0131za \u00e7\u0131kartabilir, \u00e7ok olas\u0131 bu, hayatta kalman\u0131n en temel duygular\u0131ndan biri ise korku ve e\u011fer korkudan hep ka\u00e7arsak, hayat boyu ka\u00e7mak zorunda kalaca\u011f\u0131m\u0131z anlam\u0131na da gelebilir. E bunun da bize ve ya\u015fam\u0131m\u0131za e\u015flik edenlere hi\u00e7bir faydas\u0131 olmayacakt\u0131r zira bu hali ta\u015f\u0131yan bizlerin daha kayg\u0131l\u0131, daha huzursuz, endi\u015feli olmas\u0131 kuvvetle muhtemeldir.<\/p>\n\n\n\n

\u00d6yle ise ilk ad\u0131m, y\u00fczle\u015fmek. \u00c7ok basit bir soru ile ba\u015fl\u0131yor y\u00fczle\u015fmek ben neden korkuyorum, ne olmas\u0131ndan korkuyorum gibi... <\/p>\n\n\n\n

Korkunun kendisine odakland\u0131\u011f\u0131m\u0131zda, korkunun kendisini b\u00fcy\u00fct\u00fcr\u00fcz. Oysa onu g\u00f6zlemlersek, sorular sorarak anlamaya \u00e7al\u0131\u015f\u0131r kendi cevaplar\u0131m\u0131z\u0131 bulursak, bizi ne konuda uyard\u0131\u011f\u0131n\u0131 anlamaya odaklanabiliriz, bu da korkumuzu azalt\u0131r ve dikkatimizin \u00e7ekilmesi istenen noktaya oda\u011f\u0131m\u0131z\u0131 toplayabilir.<\/p>\n\n\n\n

Korku sevginin olmad\u0131\u011f\u0131 yerde \u00e7\u0131k\u0131yor ortaya, bir anlamda sevgisizlik hali veya sevginin yokluk hali de diyebiliriz korku i\u00e7in... \u00d6yleyse yoklu\u011funu hissetti\u011fimiz her duygu ve durumu \u00e7oklu\u011fu ile dengelemeliyiz. Gelecek korkusunun gelecek sevgisiyle, ya\u015flanma korkusunun bilgelik sevgisiyle, ba\u015far\u0131s\u0131zl\u0131k korkusunun denemeye devam ederek, ili\u015fkilerle ilgili korkular\u0131n kendimize olan sevgimiz ve g\u00fcvenimizle dengeye gelmesi gibi. <\/strong>Mesela Tony Robbins, e\u011fer \u00f6nemli kararlar alam\u0131yorsak bunun en temel sebebi; \u201cDener ve ba\u015faramazsam yetersiz olurum ve kimse beni sevmez\u201d korkusudur diyor... Sence bunca insan yapmas\u0131 gerekeni bildi\u011fi halde neden duruyor? Belki sen de durdun, duruyorsun?<\/p>\n\n\n\n

Velhas\u0131l korku, g\u00f6z\u00fcm\u00fcze perde \u00e7ekmeye ba\u015flam\u0131\u015f, aya\u011f\u0131m\u0131za ba\u011f olmaya ba\u015flam\u0131\u015fsa art\u0131k o korku bizi hayatta ve g\u00fcvende tutan de\u011fil bizi biz yapmaktan al\u0131koyan yegane duygu olur. Faydas\u0131 yoktur, iyile\u015fmelidir. Bizlerin fark\u0131nda olsak da olmasak da ya\u015fam\u0131m\u0131zdaki en y\u00fcksek gayesi, en iyi halimizi en \u00fcst\u00fcn potansiyelimizi ortaya \u00e7\u0131karmakt\u0131r. Ve ya\u015fam\u0131 durduran her bir korku o muhte\u015fem potansiyeli ya\u015famam\u0131za engel olur. <\/p>\n\n\n\n

\u00d6yle ise korkudan korkmaya veda etme zaman\u0131 gelmedi mi?<\/p>\n","post_title":"Korku","post_excerpt":"","post_status":"publish","comment_status":"closed","ping_status":"open","post_password":"","post_name":"korku","to_ping":"","pinged":"","post_modified":"2019-06-13 12:32:09","post_modified_gmt":"2019-06-13 09:32:09","post_content_filtered":"","post_parent":0,"guid":"https:\/\/gaiadergi.com\/?p=109187","menu_order":0,"post_type":"post","post_mime_type":"","comment_count":"0","filter":"raw"},"live_filter_cur_post_id":109187}'; block_tdi_122.td_column_number = "2"; block_tdi_122.block_type = "td_flex_block_1"; block_tdi_122.post_count = "4"; block_tdi_122.found_posts = "189"; block_tdi_122.header_color = ""; block_tdi_122.ajax_pagination_infinite_stop = ""; block_tdi_122.max_num_pages = "48"; tdBlocksArray.push(block_tdi_122); -->

SON YAZILAR

Nedir bu normal?

Normal, Latincesi normalis olan “gönyeli, ölçüye uygun” sözcüğünden gelmektedir. Ayrıca Fransızca normale de “kurala uygun, kurallı” sözcüğünden alıntıdır. Norm, Fransızca norme "kural, standart, ölçü" sözcüğünden gelmektedir...

Tek kişilik azınlık

Sürekli bir şeylere yetişme çabası... Hep geç kalmışlık hissi içerisinde geçen günler... Düşünmeye bile zaman bulamayan insan selleri... Düşünmek bile istemeyen ve bundan kaçmaya çalışan...

Sessizliğin Sesi ve Mizofoni

Sümer’in baş tanrılarından Enlil, bir gün insanlardan çok rahatsız olduğu için onları yok etmeye karar verir. İnsanlardan rahatsız olmasının tek nedeni ise çok fazla üremeleri...

Arkeik Çığlık

"Geçmiş dönemlerle kıyaslandığında elbette kat edilen epeyce bir yol vardır ama bilgi ve teknoloji çağında kulaklardaki o arkeik söylem, aslında kadının var olması gereken alanı...
Seval Serindağ
Seval Serindağ
Erickson Koçu, NLP eğitimli, kurumsal hayatın beyaz yakalısı, okuyan, yazan, çizen, gezen. Duyduğunu, gördüğünü, yaşadığını ve bazen de hayal ettiğini yazan. Ezcümle sevgili okuyan, kendi oyun bahçesinde doya doya oynayan :)

ÇOK OKUNANLAR

95,278BeğenenlerBeğen
17,593TakipçilerTakip Et
22,156TakipçilerTakip Et
243AboneAbone Ol