Ya hep beraber süreceğiz motorları maviliklere ya da hep beraber ezilip şarap olacağız zalimin elinde tuttuğu kadehte.
Yüzyıllardır acıyı bal eyleyen insanlarız bu coğrafyada. Bugün yasımız var; büyük bir yas. Dostlarımızın kaybı ve onların gerçekleştiremediği güzelliklerden ötürü. Öldük, ölüyoruz ve öleceğiz bütün yaşam alanlarında ama güzel günler var. Biz görmesek bile gelecek nesillerin göreceği güzel, güneşli günler…
Urfa’ya giden arkadaşlarımızın Kobane’ye kütüphane yapmak, çocuklara oyuncak vermek, ağaçlar dikmek, parklar yapmak ve dostlar, kardeşler edinmek gibi amaçları vardı. Bunları unutup asla ve asla şiddeti seçmeyeceğiz.
Şimdi yasımız var ve tutacağız…
Olanları ve ölenleri unutmamak adına yarım kalan güzellikleri yapmak gibi borcumuz var.
Yaratmak istenilen savaş ortamında, şiddetsizliği seçeceğiz. Silahlara karşı sofralar kuracağız. Dilimiz barış dili, isteğimiz yeryüzüne özgürlüktür.
