Tendertwin ile Tanışalım: Merhaba Triangles

Yaratım devam ediyor. Hayatın sürekliliği bizi kendisine hayran bırakırsa yolumuz Tendertwin ile kesişiyor. Uzağı yakın eden müziği dinlemek ister misiniz?

Tender-twin. Sizi dinlemek ne hoş. Seçtiğiniz isim ile sesin yolu nasıl kesişti?

Narin ikiz. İkizim de yok, çok soran oldu. İsmi ben seçmedim, Bilge’den ayrık bir karakter düşünmeye çalışırken iyi kötü sonsuz aday icat ettiğim arafta bir dönem oldu. Philadelphia’da bir sergi açılışının girişinde performans sanatı olarak ayaküstü insanlar hakkında kısa şiirler yazan daktilolu bir adam vardı. Dedim ki, “Şiir değil ama bir mahlas önerini alırım, lütfen”. Bana bir iki soru sordu, bir de burcumu sordu… O an orada “Tamam bu.” dedim ben de. İyi konsonans, hem de çok iyi bir Blur şarkısı.

Tendertwin. Merhaba, sizin hakkınızda en çok merak edilen şey ne olabilir?

Kimin merak ettiğine göre epey değişir! Sanırım bir önceki sorunun cevabı sık merak edilenlerden.

Tri-Angle-S, hem çok tanıdık hem de anahtar deliğinden bakmak gibi. Neden Triangle? Aklıma Tesla geliyor. Aklım doğru bir yerde mi acaba?

Tesla… Benim aklımda Tesla yoktu — ama kapım açık, Tesla da gelebilir elbette. Triangles üçlerden ve üçlülüklerden payını bolca almış bir şarkı. Bir üçgen, şekillerin aynı isim altında en çok çeşitlenebileni aynı zamanda. Sen, ben, ve o. Geçmiş, şimdi, gelecek. Burası, orası, bir de ötesi.

Triangles bizi çağırıyor. Kaybedeceğimiz şey, beklentilerimizdir gibi bir önerme geliyor şarkıdan. Sevgi, beklenti ve kaybetmek üçlemesini nasıl anlamalıyız?

Sevindim. Üçgenin içinde bir döngüsellik gibi oldu böyle söyleyince, aslında biraz da öyle belki. Beklediğimiz hiçbir zaman birisi değil — beklediğimiz biziz, kaybeden yine biziz. Bir düzlem üstündeki noktaları birleştiren de biziz.

Kraliçe ve Covid-19. Bu süreç senin için nasıldı? Dört tarafında sular olduğunu biliyorum. Başka neler diyebilirsin bize?

Ha! Kraliçeden çok şarlatanlarını gördük aslında. Dünyanın geri kalanından çok farklı değildi, ama dünyanın geri kalanında olduğu gibi oldukça gerçeküstü bir deneyimdi. Bilgilerimi taze ve doğru tutmaya uğraştım epey, kendimle de yıpratıcı derecede uğraşmamaya çalıştım. Galiba en yorucu kısmı dişimizi sıkma sürecinin sıkılı dişlerle yaşamaya alışma haline evrilmesini kabul etmekti. Her gün her hücrenle yaşadığın Londra’nın bir anda hayalet bir şehre dönmesini izlemek, bomboş bir Millenium Bridge’den yürümek gibi devasa kontrastlar da unutması zor olacak anılardan. Sulara gelirsek, Thames’i saymazsak büyük bir illüzyon aslında dediğin. Bodrum’u hep tercih ederiz.

Biraz da Bilge Nur’u konuşalım. Yollar ile arası iyi sanırım? Saksıdaki çiçek mi yoksa bahçedeki çiçek midir Bilge Nur?

(Bana genelde öğretmenlerim Bilge Nur derlerdi, hah!) Bilge’nin yollarda olmadığı zaman yok gibi. Yapabildiğim andan itibaren hep başka bir yerlerde olmak istemişim gibi bir senaryo çıkıyor geriye baktığımda. Rutinin ve sabitliğin kıymeti de bu verilen aralarla anlaşılıyor gibi. Gerçi şu an kaçınılmaz duraksamadayım. Okul, seyahat, merak, ve kurtlanmaktan ötürü hareket halinde olmak kendiliğinden geliyor. Yolculuk sırasında aklımızın en berrak olduğunu düşünüyorum bir de, yolun hengamesiyle meşgul ama durmadan düşünüyor. İki saat yürüdüğümüzde de hissederiz mesela bunu. Uyku gibi, o hal bir sindirim süreci bence. Uçaklar, trenler, akıp giden manzaralar.

Tendertwin – Triangles dinlemek için tıklayınız. Sanatçıyla ilgili detaylı bilgiler ve sosyal medya hesapları için:

facebook.com/tendertwin/
instagram.com/tendertwin/
soundcloud.com/tendertwin
youtube.com/user/BilgeNY/