Kurtulmamız gereken bir sömürü var. Zulmün türü yoktur.
Sokağın başındaki evin en alt katında; yan yana pencerelerden, aynı göğü düşlerler feminizm ve veganizm. Eğer ki bu ikisini bağdaştıramıyorsak ne yazık ki feminizmin evrensel ve türler üstü yanını göz ardı etmekteyiz.
Doğal eşitlik ortak paydasında feministler ve veganlar aynı tarafta yer alıp, aynı mağduriyetlere maruz kalırlar. Üstün ırk, üstün tür ve üstün cinsiyet diye bir olgunun olmadığı konusunda hemfikirsek kirli beslenme biçimlerimizi, tüketim alışkanlıklarımızı değiştirmeliyiz.
Çılgınlar gibi beslendiğimiz ve çılgınlar gibi beslediğimiz korkunç sektörlerle ilgili duymak istemeyeceğiniz o gerçeklerden ne yazık ki ben de bahsedeceğim.
Kahvaltımızın “her gün mutlaka bir tane”si yumurta ile başlayalım mevzularımızın ortaklaşmasına. Tavuklar bilindiğinin aksine her gün yumurtlamazlar fakat üretim bu ya, altından yumurtaları alınan tavuk, annelik içgüdüsü ile durmadan yumurtalarını arar. Tabii yumurtladıkça altından alınan yumurtalar onu sürekli ve daha fazla yumurtlamaya iter. Normalde bir senede 60 kere yumurtlayan tavuk, bu “empatilere sığmayan sömürü” ile yıllık 300 tane yumurta ulaştırır evlerimize. Endüstriyel üretim, tavukların minicik kafeslerde, sonsuz stres altında kaldıkları koşullarda gerçekleşir. Bu stres sonucu tavuklar birbirlerini gagalamaya başladıkları için, daha civciv iken kızgın demirli kesim operasyonlarına maruz kalırlar. Eti için öldürülen tavuklardan da konuşacak isek onların yaşadıklarına kelimeler kifayetsiz. Zorla soyulan tavukların görmekte oldukları işlem tecavüzden farksızdır. Zorla soyulduktan sonra tecavüz mağduru bir kadın da bir tavuk da sadece bir et parçasıdır.
Sömürülmekte olan hayvandan bol ne var? İneklerin süt üretebilmesi için suni yollarla gebe bırakılmasını sağlamakta kullanılan “tecavüz rafları” şiddetin yazılabileceği en büyük, kalın ve çirkin fonttur. Bir ineği suni yolla gebe bırakmak denince, bu durumun korkunçluğuna dair bir fikriniz oluşmayabilir. Çünkü mevcut zulmü dilimize yansıtmamak için gösterdiğimiz gayret (insancıl kesim, organik yumurtacılık vebenzeri) başarılara ulaşmıştır. Suni gebe bırakma işlemi küçük bir iğne vaya vajinaya giren bir insan eli ile olmak üzere bir sürü şekilde yapılabilir. “Tecavüz rafı” ifadesi bir aletin vajinaya şiddete başvurarak sokulduğunu ve hayvanın istismar edildiğini ortaya koyar.
Okumak için tıkla: Tavuk çiftliğindeki korkunç koşullar afişe edildi
Bir feministin, hayatı boyunca hareket dahi edemeyeceği alanlarda tutulan hayvanın yumurtasını, tecavüz ürünü sütünü tüketmeyi normal ve mecburi karşılaması kadar çelişkili bir durum yoktur. Hayvanın insan için yaratılmış olması, fikri ayrımcılığın daniskasıdır. Feminizm kendi ilkeleri temelinde ayrımcılık içeren bütün durumlara karşı ise kolayca söyleyebiliriz ki feminizm ve veganizm birbirinden ayrı düşünülemez.
Burada bahsettiğim hayvanın hayvan olduğu için sömürülmesinin yanında kadın ve hayvan olduğu için iki kat sömürülmesidir. İneğin sütünün sağılabilmesi için memelerine baskı yapıp, tek damla süt bırakmaksızın makineler ile saatlerce tacize uğraması bir feministin asla kabul etmeyeceği bir şey olmalıdır. Sadece kendi türüne yapılan şiddete karşı durmak kadın özgürlük mücadelesini ikiyüzlülüğe çeker.
Okumak için tıkla: Tavuk yememek için 10 neden
Zulmün türü yoktur. Kadın ve hayvan birlikte özgürleşecek!
