Standford Üniversitesi araştırmacıları, üzerinde yıllardır çalıştıkları su damlacıkları ile çalışan bilgisayarı geliştirmenin bir yolunu buldular.
Normal bir bilgisayarda elektronik bir panoda elektronlar aracılığı ile veri transferi yapılır. Araştırmacılar bu yapıyı su damlacıklarının “varlıklarının” ve “yokluklarının” “1” ve “0” ikili kod sisteminde temsil edilmesi ile başardılar. Bu bilgisayar normal bir bilgisayarın yaptığı tüm işlemleri daha yavaş olması kaydıyla yapabilmekte. Öte yandan bu sistemin esas ilginç ve avantajlı yanı bu yeni teknolojide su damlacıkları kimyasal içerebilecek, böylece bilgisayar çok daha kompleks bir dağıtım sistemi oluşturabilecek.
Bu fikri on yılı aşkın bir süredir geliştiren Manu Prakash, “Hali hazırda dijital bilgisayarlarla bilgi işleyebiliyoruz. Amacımız elektronik bilgisayarlarla yarışmak ya da kelime işlemcileri bunun üzerinde çalıştırmak değil” diyor. “Amacımız fiziksel maddeleri kontrol ve manipüle edebilen tamamen yeni bir bilgisayar sınıfı yaratmak. Birkaç set hesaplamayı çalıştırırken sadece bilgi işlemeyi değil, aynı zamanda fiziksel maddenin de algoritmik olarak manipüle edildiğini düşünün. Bir bunu orta ölçekli şekilde gerçekleştirdik” diye de ekliyor.
Sistemin nasıl çalıştığı biraz karmaşık: Mühendisler sıvı-tabanlı bilgisayarlar için bir saat yapma ihtiyacı duymuşlar. Bilgisayarların doğru çalışabilmesi için saatler çok önemlidir. Çünkü programlar işlemleri tamamlarken, hepsi aynı anda başlamalı ve aynı anda durmalıdır. Bu senkronizasyon sağlanamazsa herşey boşa gider. Araştırmacılar bu problemi manyetik alanı döndürerek çözmüşler. Bir dizi mini boy çelik çubuk hazırlanmış. Manyetik nano-parçacıklarında karıştırıldığı su, bu çubukların üzerinden geçiyor. Mıknatıs açıldığında (her döndürmede) alan değişiyor ve çubuklardaki kutuplar ters dönüyor. Çelik çubuklara verilen desen mıknatıs tarafından üretilen manyetik alanın şeklini değiştiriyor. Bu da manyetik su damlacıkları önceden kararlaştırılmış bir yönde hareket edebilir manasına gelmekte. Dolayısıyla bilim insanları “bilgiyi” nereye koyacaklarını kontrol edebilirler.
Makalenin ilk yazarı Goergios Katsikis, “Bu kuralları takip ederek, sadece çipteki çubukların anahat düzenini değiştirerek elektronikteki evrensel tüm mantık kapılarını yapabileceğimizi gösterdik” diyor. “Platformumuzdaki gerçek tasarım alanı inanılmaz zengin. Dünyadaki herhangi bir Boole mantık devresini verin, minik manyetik su damlacıklarını hareket ettirerek size yapalım” diye de ekliyor.
Her bir su damlası haşhaş tohumu boyutunda ve demir çubuk çipleri ise posta pulunun yarısı büyüklüğünde. Ancak araştırmacılar bu boyutları daha da küçültebilmeyi umuyorlar ve bunun için uğraşıyorlar. Bu çalışmanın test tüplerinde yapılan tepkimelerin yerine bir alternatif üreteceği ve bu tepkimelerin bilgisayardaki su damlacıkları ile sağlanabileceği de düşünülüyor.
Video (İngilizce):
Kaynak: IFL Science
