Her ne kadar bizim de dışarıdan bakınca tuhaf ve anlamlandırılamayan kültürel alışkanlıklarımız olsa da başka ülkelerdeki insanların kültürel uygulamaları her zaman bize tuhaf, akıl dışı ve anlamlandırılamaz görünmektedir. Hindistan denince akla ilk gelen Kutsal İnekler de bu konuda ilk sırada yer almaktadır. Hindistan’daki Kutsal İnekleri ve yaşamlarını yakından incelemeye ne dersiniz?
Arama motorlarına “Hindistan” yazdığınızda karşınıza çıkan fotoğrafların çoğunluğunda sokağın ortasında yatan ya da trafiğin içinde dolaşan özgür inekler yer almakta. Çok da yanlış bir tablo değil çünkü Hindistan’da arabalardan çok inek var. Hindistan 1,2 milyar nüfusuyla insan açısından dünyanın en kalabalık ikinci ülkesi sıfatını taşırken 280 milyonluk nüfusuyla inekler açısından dünyanın en kalabalık ülkesi.
Peki, inekler neden kutsal kabul ediliyor ve eti tüketilmiyor? Bu konunun aslında net bir açıklaması yok! Bazı dini metinlerde ineğin kutsal olduğu ve yenmemesi gerektiği yazıyor. Konunun derinlerine inen sosyologlar ise ineklerin tarım için kullanışlı hayvanlar olduğunu, sütünün yüksek ekonomik değeri sebebiyle kesip yemek yerine yoğurt yapıp yemenin uzun vadede daha avantajlı olduğunu söylüyor ve bu kültürel geleneğin din ile bütünleşmesi sonucu ineklere kutsallık sıfatı yükleniyor. Sırf bu sebepten Hintlilerin vejetaryen/vegan olduğunu varsayılıyor fakat günlük yaşamda inek sütü, yoğurdu, tereyağı çok sık kullanılıyor.
İnek dışında başka hayvanların ölü bedenleri de tüketiliyor. Tabii ki hayvan sömürüsü “batılı” ve “gelişmiş” ülkelere kıyasla çok az olsa da burada da bazı inekler o kadar şanslı değil. Doğar doğmaz annesinden ayrılıp tutsak edilen buzağılar, sahiplenilmiş inekler var. İneği kesmek ve yemek günah kabul edilmesine rağmen yaşlanınca ekonomik değeri kalmayan ineklerini öldürmeleri için Müslümanlara satanlar da mevcut.
Günlük hayata entegre olan daha şanslı ve özgür inekler ise izlenmesi eğlenceli manzaralar sunuyor. Rahatlıkla merdiven inip çıkabilen kocaman ineklerden tutun köpekler gibi kıvrılıp kıyıda köşede uyuyanlara; birbirlerini yalamak için dörtlü beşli çemberler yapanlardan tutun kocaman dilleriyle elinizdeki yiyeceklere ortak olanlara kadar çeşit çeşit sahneler her gün yaşanıyor. Diğer yandan da sokak satıcıları ya da dükkan sahipleri tarafından kovalanan, dövülen inekler de var.
Kutsal ineklerin en büyük yararları ise insanlar tarafından üretilen atıkları yemeleri ve ayrıştırmaları olabilir. Kağıt karton dahil ne bulsa yiyen inekler temizlik yaparken sokaklara işemeyi de ihmal etmiyorlar. Maymunlarla, köpeklerle ve insanlarla yaşamanın yolunu çok iyi bilen ineklerin büyük çoğunluğu hallerinden mutlu görünüyor. Sokakların egzoz dumanı ya da sanayi pisliği kokmasındansa tezek kokması daha tercih edilesi gibi görünüyor.
