Yeni bir eve doğru çıkılan uzun bir yolda bazen Afganistan’dan Macaristan sınırına kadar 6,450 kilometreden daha fazla yürüyen mülteciler bırakın bir çadırı kendi eşyalarını bile zar zor taşıyabiliyor.
Bundan yola çıkılarak çadırı daha kolay taşıyabilmek için yeni bir tasarım oluşturuldu: Bir insanı gün boyunca atmosferik elementlerden koruyan son derece hafif bir ceket. Geceleri bir ebeveyn ve bir çocuk için basit bir çadıra dönüşebilir.
Bir grup öğrencinin yeni taşınabilir çadır tasarlamasına yardımcı olan, Londra’daki Royal Sanat Üniversitesi’nde kıdemli öğretmen Harriet Harriss şöyle söylüyor: ”Siyasetçilerin çözmekte başarısız olduğu mülteci sorunu hakkındaki haberleri izlerken konserve ve battaniye göndermenin dışında yardım etmenin başka yolu olması gerektiğini düşünüyordum.”
Yazın kullanılmak için yapılmış tasarımın ilk modeli insanlar yürürken onları gölgede tutmaya, serinletmeye ve yağmurdan korumaya yardımcı oluyor. Harriet Harriss daha çok boş bir battaniye olan ceketin içinde yansıtıcı paneller bulunduğunu ve bu özelliğin kısmen nemden korunmak için olduğunu, aynı zamanda tıpkı mültecilerin de yapacakları gibi yazın aşırı sıcaklarda yürüyenler için ceketin içinde bulunanları serinleteceğini söylüyor.
Ceket ucuz, su geçirmez ve teorik olarak ortalama bir yolculuğa dayanıklı ve sonrasında kullanan kişinin gittiği yere vardıktan sonra da tamamen geri dönüşümlü kullanmasına yeterince dayanıklı kalabilecek olmasından dolayı kaplamalarda kullanılan kâğıt benzeri bir kumaş ile aynı olan Tyvek’ten yapılmış. Aynı zamanda uluslararası barışın rengini temsil eden beyaz rengine sahip, böylece birisinin anında mülteci olup olmadığını açığa çıkarabilir.
Harriss: ”Dayanıklı kumaşlar hakkında büyük bir tartışma yaşadık, kesin olan bej rengiydi ancak Suriye’den geliyordu, askeri bir elbise gibi görünen bir şey giymek önemli bir problem olabilirdi. Gerçekten şunu özdeşleştiriyorum ki; her şeyi kaybettiğiniz zaman evinizi, kültürünüzü, komşularınızı, ailenizi kaybedersiniz ve herhangi bir yere ait olma duygusuna sahip olamazsınız, içinde bulunduğunuz çevrenin bir kısmının duruma uyarlanmasının sembolik ve çok güçlü bir şey olması çok garip.”
Öğrenciler aynı zamanda çocuklar için, can yeleğinden iki kat daha fazla şişen daha küçük modeller üzerinde çalışıyor (Maalesef yetişkin modellerde şişirilebilen bölümler çok fazla yer kaplıyor.) Öğrenciler bu yaz ilk örnekleri mültecilerde denemeyi planlıyorlar böylece şikayet gibi geri bildirimler alarak kışın soğuğa karşı korumada ceketin kış modelini planlayacaklar.
Takım neredeyse tamamen iç tasarım öğrencilerinden oluşuyor. Harriss, ”Tasarım öğrencilerinin rahatlarına düşkünlüğü ve ciddiyetsizliği üzerindeki söylenceleri çürütmek istiyoruz. Tüm iç tasarım öğrencilerinin koltuk minderlerini veya seçicilik için lüks eşyaları önemsediği ve herhangi bir sosyal etkiye sahip olmalarına asla bir şey yapmamaları hakkında bir alay konusu var” diyor.
Tasarımcıların bir insanlık krizini sona erdirmesi öneminin bunun bir kanıtı olduğunu umut ediyorlar. Harriss, şu an yapılanların yeterli olmadığını, bu yüzden tasarımcıların gerçekten işe koyulmaları gerektiğini söylüyor.
Londra temelli moda şirketi Wall ceketin ilk örneklerinin sponsorluğuna yardım etti ve artık öğrenciler biraz yardıma ihtiyaçları olmasına rağmen kitle fonlaması ürünü yapıyorlar. Ceketleri haziran ya da temmuz ayında teslim etmeyi umuyorlar.
Festival alanında terk edilmiş çadırlar evsizlere umut oluyor.
