Newcastle Üniversitesi araştırmacıları, arıların tat nöronlarının, dillerinde 10 saniyeye kadar ısı sinyallerinde bulunduğunu ve nöronların diğer böceklerde bulunan tat nöronlarından çok daha uzun olduğunu bildirdiler.
Arılar nektar elde etmek için çiçeklere gider ve bu tatlı çözüm ile kolonilerini beslemek ve uçabilmelerini desteklerler. Yiyecekle temas ettiklerinde, dillerindeki tat nöronları aktifleşir ve besin mevcudiyetinin sinyalini verir. Current Biology dergisinde yayın yapan araştırmacılar, özellikle şekere cevap veren bu nöronların, 10 saniyeye kadar devam eden çok yoğun bir aktivasyon sergilediklerini bildirdiler. Bu nöronlar yoğun aktivite gösterirken, arı aynı şeker kaynağında beslenmeye devam ediyor ancak bu aktivite azaldığı zaman, arı bir başka beslenme noktasını denemek için dilini kısaltarak teması durduruyor.
Newcastle Üniversitesi Sinirbilim Enstitüsü’nden Böcek Nörotolojisi Profesörü Geraldine Wright şöyle açıklıyor: “Arılarda, insanlarda olduğu gibi, lolipop gibi tatlı bir şeyin ilk tadı inanılmaz derecede yoğun ama sonra daha az ilginç hale geldiğini kanıtladık. Arılarda bulduğumuz şey, şekerin başlangıçtaki yoğun tatlılığının 10 saniyeye kadar sürebilmesi – böylelikle aynı şeker kaynağında kalacaklardır. Bir işçi arıyı ele aldığımızda, sadece kendi kullanımı için toplamayıp, kovandaki diğer arılar için de nektarı saklaması, mantıklı geliyor. Aynı zamanda bir çiçek bulduğunda, diğer arıların müdahalesinden önce tüm nektarı içeceği anlamına da gelir.”
İki nöronun keşfi
Ekip, arının bu kalıcı, yoğun şeker nöron aktivitesini sağlamak için, etkileşime giren her ‘tat tomurcuğu’ içinde iki tat nöronuna sahip olduğunu buldu.
Yazar, Newcastle Üniversitesi doktora öğrencisi Ashwin Miriyala şöyle diyor: “Diğer böceklerin, şekerler tarafından aktive edilen tek tip tat nöronu vardır. Ancak arıların, şekerle aktive edilmiş iki nöron tipi olduğunu keşfettik.”
“İlk nöron şekerle temas halindeyken yoğun aktivite gösteriyor. İkinci nöron, ilk nöronun aktivitesini kısa aralıklarla olacak şekilde inhibe ediyor. Bu inhibisyon, ikinci nöronun bir tür dinlenme periyoduna izin vermesi ile ilk nöronun yoğun aktivitesini, uzun süreler boyunca sürdürmek için kendini yenilemesine imkân sağlıyor. Verilerimiz, bu iki şeker nöronu arasındaki etkileşimin, aralarındaki elektriksel bağlantıların bir sonucu olduğunu göstermektedir. Bu tür bir bağlantı, herhangi bir böceğin tat nöronu için ilk bulgudur. ”
Çalışma, Leverhulme Trust ve BBSRC (Biyoteknoloji ve Biyolojik Bilimler Araştırma Konseyi) tarafından finanse edildi ve bu bulguları takiben, Newcastle Üniversitesi ekibi, arıların tat algısının pestisitler tarafından nasıl kesintiye uğratılabileceğini araştıran daha fazla araştırma yapılmayı planlıyor.
Kaynak: Science Daily
