Ben farklıyım, farkındayım…
Ben otizm dedikleri farklılığın pençesinde, insanların merakları arasında ve sanki bir yaratıkmışım gibi bakılan gözlerin önünde yaşayan bir insanım. Evet her şeyden öte ben insanım. Herkes insan sıfatını haketmese de ben insanım.
Arkadaşım (otizm) beni insanlardan hep soyutladı. Birisi çıkıp “Delisin sen!” de dedi bana. Belki de birisi değil birkaç kişi. Hatta ve hatta bayağı kişi bana deli demiştir. Ben sadece hayata farklı bir pencereden bakıyorum. Belki de ben normal bir insanım siz delisiniz. Bunları düşünmedim değil. Hem bunca uğraş ve çaba dünyaya kendini bu kadar kaptırma delilik değil de nedir ki?
Otizm beni seviyor ben de onu. Güzel bir arkadaşlığımız var. Belki benim arkadaşım olmadı ondan başka, belki anneler çocuklarını sürekli benden uzak tuttu ama onlar benden kaçtıkça ben de onlara çiçek attım. Çiçek dedim evet, güzeldir çiçekler. Bazı insanlardan daha değerlilerdir. Ben otizmli bir insanım. Ben insanım. Ben deli değilim. Ben sadece insanlığa renk katan bir farklılığım.
Ben özelim, özel muamele görür özel eğitim alırım. Ben hayata tutunmuş renklerden biriyim. Ben bir bireyim, doğuştan farklılığımla dünyaya gelmiş bir bireyim. Bazen hareketlerim korkutur sizleri, biraz agresif olurum. Özür dilerim size zarar vermek değil niyetim emin olun, biraz da beni anlayın ben bir tutam farklıyım. Birimizin eksikliği diğerinin fazlalığı olabilir, bu da hayatın güzel yanlarıdır. Beni aranıza katın istiyorum, oyununuza benimle alay ederek dahil etmeyin beni. Ben de sizler gibi insanım. Bazen bir yere vurabilirim, kırabilirim. Bunlardan lütfen rahatsız olmayın bu da benim kendime özgü davranışlarım. Beni aranıza alın, tebessümlerimin sebebi olun, çiçek koklayıp top oynayalım.
Ben dünyanın farklı yönlerini görebilirim. Bazen bir kıyafeti günlerce giyebilirim, belki bir yere dalıp orada saatlerce kalabilirim. Beni anlayın lütfen, ben insanım, biraz farklı bir insan.
Hislerim çok kuvvetlidir mesela. İnsanların duygularını kolayca çözebilirim, bu da benim yeteneğim. Dünya benim gözümden farklı görünüyor, dünya buradan daha bir güzel görünüyor sanki.
Ben deli değil insanım, farklılıklar arasına katılmış bir renkten ibaretim. Benim bir pencerem var; önünde çiçek olan bir pencere. Oradan izliyorum dünyayı. Sonra penceremi kapatıyorlar, buğulu camın ardından çocukları izliyorum top oynuyorlar, beni aralarına almıyorlar. Ben o buğulu camdan seyre dalıyorum hayatı, böyle bile güzel çiçekler. Önemli olan bakmak değildir, güzel bakmaktır öyle değil mi? Ben güzel bakıyorum sizlere. Sonra çiçeğe dalıyorum biraz, oynayamadığım ve yaşayamadığım çocukluğumu oraya saklıyorum. Orada seyre dalıyorum, top oynayıp ip atlıyorum.
Otizm bir hastalık değil farklılıktır, otizm ana renklerden birisidir. O olmazsa diğer renkler de ortaya çıkmaz. Yeri çok önemlidir. Onların güzel görmeleri pencerelerinden değil, güzel bakmalarındandır. Lütfen onları aramıza alıp farklılıklarını hissettirmeyelim. Onlar bizim güzel, birçok insandan saf ve daha temiz oyun arkadaşlarımızdır.
