Ana SayfaYaşamKoşmasaydım bağış toplayamazdım*

Koşmasaydım bağış toplayamazdım*

-

2017 yılı hariç son 5 yıldır Kasım ayında düzenlenen İstanbul Maratonu’na katılıyorum. Bu yüzden son 5 yıldır Kasım benim için koşu ve son 3 yıldır da bağış ayı demek oldu. Maratona katılıp o yarış havasında koşmak çok keyifli ve heyecanlı ancak bence asıl önemli olan koşuyu bir amaç için yapıyor olmam. Bu da Adım Adım Oluşumu sayesinde mümkün oldu.

Adım Adım’ı ilk kez 2014 yılında duydum. O sene, çalıştığım firma maratona katılıp AÇEV için bağış toplamak amacıyla bir kampanya oluşturmuştu. Ben de sporu seven birisi olarak aktivite olsun diye 10 km koşusuna kayıt olmuştum. Koşuya yazıldıktan sonra koşarak bağış toplamak nasıl olacak diye araştırırken Adım Adım’ı keşfettim. Ama o sene açıkçası ben konuyu anlayıp araştırana kadar bir şey yapamadığımdan sıfır bağışla geçti.

Bir sonraki sene, ben de bu işe başlıyorum dedim ve 2015 İstanbul Maratonu’nda resmi olarak ilk bağış koşumu gerçekleştirdim. Bunun şerefine de daha önce hayatımda koşmadığım bir mesafe olan 15 km ile kendi sınırlarımı da zorlamak istedim. O sene Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği’nin (TOFD) ortopedik engelli bireylere akülü tekerlekli sandalye toplamak amacıyla oluşturduğu “Yol Arkadaşım Olur musun?” projesi için bağış topladık. İlk yıl için fena bir sonuç olmadı ve 15 bağışçıyla birlikte 1.050 TL topladık. Bir sonraki yıl, Ali İsmail Korkmaz Vakfı’nın (ALİKEV) üniversite öğrencilerini desteklemek amacıyla oluşturduğu “Ali İsmail Korkmaz Burs Fonu” için yine 15 km koştum. O sene de 20 bağışçıyla toplam 930 TL topladık.

2017’de hamileliğim sebebiyle mecburen maratona katılamadım. Bir sene aradan sonra bu sene tekrar koşuya katılıyorum. Bu sene 10 km’yi Buldan Eğitim ve Dayanışma Vakfı’nın kız öğrencilere üniversite için burs sağlamak amacıyla oluşturduğu “Kızımız Okuyacak” projesi için koşacağım. Bu sefer hedefim büyük öyle ki bağış topladığım iki yılın toplamını ikiye katlayacak şekilde 2 öğrencinin bir yıllık burs bedeli olan 4.500 TL’yi bağışçılar ile birlikte toplamayı hedefliyorum.

Eğitim konusu Türkiye’de uzun yıllardır hep konuşulan sorunlardan birisi olduğu için bu konuda çalışan sivil toplum kuruluşlarının yaptıkları işler artık sıradanlaşıyormuş gibi gelebiliyor. Ancak maalesef durum hala ciddi. Türkiye’de çalışmayan ve aynı zamanda eğitim-öğretimine devam edemeyen 15-19 yaş arası kadınların bu yaş grubundaki toplam kadın nüfusuna oranı oldukça yüksek (%24,5; aynı durum erkeklerde %12,6 – OECD), dolayısıyla bence bununla ilgili bir şey yapılması gerekiyor.

Ama tüm bunların ötesinde bu seneki koşumun benim için manevi bir anlamı ve değeri de var. Bu koşuyu geçtiğimiz mayıs ayında kaybettiğimiz, hayatı boyunca okumayı çok istemiş olan ancak çeşitli sebeplerden hep engellenmiş ve okuma-yazma dahi öğrenememiş olan anneannem için koşacağım. Anneannem Denizli’nin Çal ilçesinde yaşadı. Hayatı boyunca farklı dönemlerde ve yaşlarda okuma-yazma öğrenmek istedi ancak başta dedem olmak üzere çevresindekilerin yarattığı baskı sebebiyle hep engellendi. Ancak içindeki bilgiye olan açlık ve azim hiç bitmedi. Yanında her gazete ya da kitap okuyuşumda tatlı Ege şivesiyle hep şöyle derdi: “Şurada yazanları ben de anlasam ne var ya!” O cümlesi hep içimi burktu.

Anneannem kendi durumuna düşmemesi için oldukça zor şartlarda kızını yani annemi okutmuş, sınavlara sokmuş ve meslek sahibi yapmış. Benim annem de beni bugün olduğum yere taşıdı. Bu açıdan da yine Denizli’den çıkan Buldan Vakfı’nın “Kızımız Okuyacak” projesini anneannemin yapmak istedikleri ile örtüştürüyorum ve onun azminin genç kadınlarda yaşamasını istiyorum. Bu sene aslında ben sadece aracıyım. Asıl bağışları toplayan, kendi memleketinin genç kadınlarına destek olan anneannem olacak.

Hedefimin geçtiğimiz senelerin toplamının iki katından fazla olduğunu yazmıştım. Şu ana kadar geçtiğimiz senelerin toplamını yakalamayı başardık. Ancak bundan sonraki kısmını yakın çevrem ile birlikte toplamamız zor. Kadınların güçlü ve bağımsız bireyler olması için eğer siz de destek olmak isterseniz lütfen az ya da çok demeden kampanyama destek olun. Yurt dışından da kolayca bağış yapılabiliyor. Eğer kredi kartı kullanmak istemezseniz EFT veya havale ile de bağış yapmak mümkün. Şimdiden herkese destekleri ve dayanışması için çok teşekkürler. Başarabilirsek bu benim değil hepimizin başarısı olacak.

Maratona katılacaklara ve hangi STK için olursa olsun bağış toplayacaklara da şimdiden başarılar.

Maratonda görüşmek üzere!

Destek olmak isterseniz bu link üzerinden kampanyama bağışta bulunabilirsiniz: https://bagis.adimadim.org/?ccid=CC31709

Kampanyamı takip etmek ve son durumu görmek isterseniz: https://ipk.adimadim.org/kampanya/CC31709

*Haruki Murakami’nin Koşmasaydım Yazamazdım adlı kitabını kendi durumuma uyarladım.

Hazırlayan: Melda Kapluhan Kahraman

SON YAZILAR

Enkaz bizi ezdi, üzdü, liyakatsızları yok edecek: Peki yeni düzende her canlı yaşam hakkına sahip olacak mı?

Yaşıyor olmak yüreğimizde koca bir kayaya dönüştürülmüş olsa da hayat, istemesek de bizi akışında sürükleyip götürüyor. Hem de daha yaralar sarılmadan, acılar dinmeden. Uzaktan izleyenler...

Dar Banyolar İçin Kullanışlı Lavabo Alternatifleri

Bazı lavabolar dar banyolar için daha uygundur. Bu alternatifler, daha küçük banyoların işlevselliğini artırmak ve daha fazla depolama alanı sağlamak için öne çıkar. Geleneksel lavabolar...

8 Mart Ama Hangi 8 Mart

"Ah, kimselerin vakti yok / Durup ince şeyleri anlamaya..." demiş Gülten Akın bir şiirinde oysa çok şey de yok elimizde; gözlerdeki gülümseme, birlikte söylenen şarkılar,...

Mezbahalar ve gaz odaları: Türcülüğün ve sağlamcılığın kesişimi

Egemenin öldürmekte hiçbir sakınca görmediği, bedeni rahatlıkla parçalara ayrılabilen, yaşam hakkı elinden alınanların tarihi kapkara ve hala bu şekilde kanla, sömürülmeyle, dışlanmayla, yok sayılıp aşağılanmayla...
Konuk Yazar
Konuk Yazar
Siz de Gaia Dergi'de yazılarınızın çıkmasını istiyorsanız [email protected] üzerinden iletişime geçebilirsiniz.

ÇOK OKUNANLAR

95,278BeğenenlerBeğen
17,593TakipçilerTakip Et
22,156TakipçilerTakip Et
243AboneAbone Ol