Ana SayfaYaşamİnsan HaklarıAçlık grevindeki Nuriye Gülmen ve Semih Özakça su ve şeker almayı da...

Açlık grevindeki Nuriye Gülmen ve Semih Özakça su ve şeker almayı da reddediyorlar

-

Açlık Grevi Hakkında

KEYFİ VE HUKUKSUZ BİR ŞEKİLDE AÇIĞA ALINDIM. İŞİMİ İSTİYORUM!

  1. OHAL kaldırılsın.
  2. İşten atılan ve açığa alınan devrimci demokrat kamu emekçileri işe iade edilsin.
  3. Keyfi ve hukuksuz işten atmalara son verilsin.
  4. 13 bin ÖYP’li araştırma görevlisinin kadro güvencesi geri verilsin.
  5. İş güvencesi olmadan bilim yapılamaz, tüm eğitim ve bilim emekçileri için iş güvencesi istiyoruz.

Açlık grevi ilanıdır.

Bu açlık grevi ilanı Nuriye Gülmen’in blogundan alındı. Nuriye Gülmen ve Semih Özakça 8 Mart’ta süresiz açlık grevine başladılar. Ve dün, yani 17 Mart 2017’de polisin şiddetli müdahalesi ile (Veli Saçılık’ın annesinin yerlerde sürüklenmesi ve açlık grevindeki insanlara işkence uygulanması şeklinde) gözaltına alındıktan sonra daha önce alıyor oldukları su ve şekeri de keserek avukatların getirdikleri suyu içmeyi de reddettiler.

Açlık grevi, katılımcılarının politik protesto davranışları olarak ya da diğerlerinde farkındalık yaratmak için genellikle bir yasanın değişmesi gibi belirli özel amaçlarda başarılı olmak için geliştirilmiş şiddet içermeyen bir direniş yöntemidir. Herhangi bir tutum, davranış, uygulama veya olayı benimsemediğini göstermek ya da bazı isteklerini yetkili kişi veya makamlara kabul ettirmek için su, tuz ve şeker dışında vücudun ihtiyaç duyduğu besin maddelerini almayarak aç kalma esasına dayanan bir protesto yöntemidir. Yemek yememe grevidir.

Açlık grevi eylemleri bir kazanım elde edildiği zaman sonlandırılır. Yani eğer yukarıda sıralanan şartlar yerine getirilmezse hocalarımızın ölümünü izleyeceğiz. Ölüm açıkça gelecek, gözümüzün önünde pırıl pırıl iki insan, katillerin, hukuksuzların ve diktatörlük sevdalılarının yüzünden aramızdan ayrılacaklar. 

Hocalarımızın talepleri karşılansın ve bu adaletsizlik sona ersin! Bir kişi daha eksilmek istemiyoruz. Kuracağımız temiz, eşit ve özgür dünyada hep birlikte ve umutla yaşamak istiyoruz. Artık öldürenlerle değil yaşamak ve yaşatmak isteyenlerle bir olmanın zamanı! İki paket makarna, birkaç köprü ve asfalt dökülmüş parklar ile istismar edilen çocukları, erkek şiddetinin öldürdüğü kadınları, iş cinayetlerinde hayatını kaybeden işçileri ve son olarak açlık grevindeki hocalarımızı düşünün. Bir hayat daha yok, bir şans daha olmayacak. 

Başlık görseli Gazete Yolculuk‘tan alınmıştır.

SON YAZILAR

“Gerçeği görüyoruz! Anayasa değişikliğine HAYIR diyoruz!

Feminist ve LGBTİ+ örgütlerin biraraya gelmesiyle kurulan Hepimiz için Anayasa Koordinasyonu "Birbirimizin elini bırakmıyoruz! Hiçbirimizi geride bırakmıyoruz! Anayasa değişikliğine HAYIR diyoruz!" başlıklı açıklamasıyla tüm toplumu...

Hataylılar 6 Ekim’de Meclis’te: #HatayıGör

6 Şubat depremlerinde en büyük yıkımı yaşayan Hatay'da depremin üzerinden geçen 8 aya rağmen hiçbir şey değişmedi. Barınma, beslenme, eğitim, sağlık ve ulaşım gibi en...

Vakıf üniversitelerinde neler oluyor?

Üniversiteler tüm bileşenleriyle, emeğin ve bilginin kendini her an yeniden var ettiği mekânlardır. Üniversiteler eskiden beri hep toplumun aklı ve vicdanı olarak görülmüştür. Bu günlerde...

İşçiden işçiye uzanan bir dayanışma köprüsü: İşçi Yaşamı ve Hakları Vakfı | İşçi Mahallesi

İşçi Yaşamı ve Hakları Vakfı gönüllüleri ile işçi hakları mücadelesini, vakıf gönüllülerinin çalışmalarını, kazanımlarını ve dayanışmayı konuştuk. İşçi mahallesi ismi ile vakfın yayın organı olma...
Gamzegül Kızılcık
Gamzegül Kızılcık
Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Bölümü mezunu. Kadın hakları mücadelesi, çocuk hakları ve LGBTİ hakları konularına ilgili. Doğal hayatın korunması konusuna meyledişi ve Gaia Dergi ile yollarının kesişimi sonucunda da; direnişçi bir kadın, gazeteci.

ÇOK OKUNANLAR

95,278BeğenenlerBeğen
17,593TakipçilerTakip Et
22,156TakipçilerTakip Et
243AboneAbone Ol