Los Angeles’da bir grup fizikçi, araştırmaları sonucunda göktaşlarının elektrik ileten materyaller içerdiklerini buldular.
Amerikan Fizik Derneği’nin Mart ayındaki toplantısından bugün bildirilen sonuçlara göre, bulunan sonuç güneş sistemi hakkında devrim yaratacak türden olmasa da ,süper iletken maddeleri bulma umutlarını artırabilirdi. College Park’ta bulunan Maryland Üniversitesinde madde fizikçisi olan Johnpierre Pagliona konu hakkında, “Bir şey bulup izole ettikleri anlaşılıyor”dedi.
Geleneksel süper iletkenler, kritik sıcaklığın altında soğutulduğunda süper iletken hale gelen niyobyum, kurşun veya cıva gibi basit maddelerden oluşuyor.
Birçok bilim insanı, atomik ölçekte belirli özellikleri tasarlayarak yeni süper iletkenleri sentezlemeye çalışsa da, Kaliforniya Üniversitesi, San Diego’da (UCSD) madde fizikçisi olan Ivan Schuller’in liderliğindeki ekip, göktaşlarından başlayarak mevcut materyalleri taramaya karar verdi. Schuller’e göre Tanrı gerekli olan tüm materyalleri sağlamıştı ve insanlar bu materyallere bakmalıydı. Ancak göktaşları, dünyadaki herhangi bir laboratuvarın yeteneklerinin ötesinde aşırı sıcaklık ve basınç altında oluşan maddelerdi.
Bu bağlamda Schuller’in ekibi süper iletkenliği aramak için mikrodalga radyasyonuyla pompalanan bir çukurun içine küçük bir örnek yerleştirdi. Bilim insanları maddeye güçlü bir manyetik alan ve küçük bir manyetik alan uyguladılar. Toplantı sonuçlarını sunan ve UCSD’de yüksek lisans yapan James Wampler, konuyla alakalı olarak, ‘bir süper iletkeni kritik sıcaklıkta soğuttuklarında, soğurma da önemli ölçüde değişir” dedi. Wampler, tekniğin klasik manyetik ölçümlerden yaklaşık 1000 kat daha hassas olduğunu da fikirlerine ekledi.
Wampler, toplantıda yaptığı açıklamada, 16 farklı meteor yüzeyinden kazınmış küçük numunelere uyguladıklarını söyledi. Bu meteorlardan iki tanesinde süper iletkenlik kanıtı buldular: Merkrabilla göktaşı, 1911’de Avustralya Outback’te bulunan 9980 kilogramlık bir demir yığını ve 1995’te Antarktika’da bulunan bir karbonlu göktaşı Graves Nunataks.
Araştırmacılar pozitif manyetik sinyal bulduklarında, her bir toz örneğindeki farklı türdeki maddeleri görsel olarak incelediler ve süper iletken olan tanelerin içindeki malzemeleri tanımlamak için x-ışını spektroskopisini kullandılar. Wampler, Grave Nunataks göktaşının süper iletkeninin bir indiyum ve kalay alaşımı olduğunu söyledi. Mundrabilla göktaşının içindeki ise bir indiyum, kalay ve muhtemelen kurşun bir alaşım gibi görünüyordu. Her ikisi de 5 K civarında kritik sıcaklıklara sahip olan iyi bilinen süper iletkenlerdi.
Kaynak | sciencemag.org | Alıntı | webtekno.com |
