Motosiklet Günlüğü, orijinal adıyla Diarios de Motocicleta. Film Comandante’nin Che olmadan önce, yani gençlik zamanlarında çıktığı bir seyahati konu alır. Bu biyografik çalışmada Ernesto Guevara’yı Meksikalı Gael Garcia Bernal, yol arkadaşı Alberto Granado’yu Rodrigo de la Serna oynamışlardır. Seyahat boyunca Ernesto ve Alberto’nun tuttukları günlükler sayesinde filmleşen ve kitaplaşan bu seyahat aslında bir bakıma dönemin siyasal gelişmelerine de ışık tutmaktadır.
Güney Amerika’yı boydan boya geçmek için yola çıkan bu iki genç, hikâye boyu Amerika halklarının yaşantılarına konuk olacaktır. Kah doktor olarak kah misafir olarak. Hikâye boyu yollarında öyle ya da böyle ilerleyen gezginler seyahatin değil keşfin güzel olduğunu anlatırlar biraz. Motosiklet üstünde ilerledikleri bölümde halktan soyut yol alsalar da motosikletsiz ilerledikleri bölümde halkla iç içe yaşayacaklardır. Bu evrede halkın sorunları ve mecbur bırakıldıkları hayatlara daha da yakından bakmamızı sağlıyorlar.
Bu bir kahramanlık öyküsü değil
Doktor olarak gönüllü çalışmalarında ve gördükleri onca karşılıksız iyilikte insanlığın özündeki “iyi” olanı görüyorsunuz. Bu aşamalar boyu Ernesto’daki değişimi de ince ince işliyor yönetmen. Hak mücadelesini, ezilenin yanında olmayı seçen Ernesto’nun devrimciliğe giden yola burada çıkmaya başladığını hissediyoruz. Ve Ernesto’nun filmin sonuna doğru yaptığı konuşma da bu kanaatimizi onaylıyor.
Yazıyı, filmin son cümlesi ile bitirelim.
“Bu bir kahramanlık öyküsü değil. Bir süre paralel ilerleyen hayatların hikâyesi. Amaçlarımız ve hayallerimiz ortaktı. Bakış açımız çok mu dardı, önyargılı ve aceleciydi? Vardığımız sonuçlar çok mu katıydı? Belki…
Bizim Amerikamızı dolaşmak beni çok değiştirdi. Ben artık eski ben değilim en azından eskisi gibi değilim.”
Ernesto.
Seyretmeniz dileğiyle. İyi seyirler.
